W ramach obchodów 50. rocznicy nadania naszej szkole imienia Elizy Orzeszkowej, postanowiliśmy cofnąć się w czasie i przypomnieć sobie, jak wyglądały lekcje wychowania fizycznego w czasach naszych dziadków. Choć sprzęt sportowy był skromny, a sale gimnastyczne często niewielkie, nie brakowało radości, śmiechu i pomysłowości.
Zabawy sportowe naszych dziadków- zajęcia w ramach zajęć wychowania fizycznego w klasach 1-3. Zabawy sportowe naszych dziadków stanowią ważny element tradycji i wspomnień z przeszłości, które często są przekazywane z pokolenia na pokolenie. W ramach zajęć wychowania fizycznego w klasach 1-3 szkoły podstawowej warto przybliżyć młodszym uczniom, na czym polegały te aktywności i jakie miały
znaczenie dla zdrowia oraz integracji społecznej. Dziadkowie chętnie opowiadali o różnych zabawach ruchowych, takich jak gra w klasy, skakanie na skakance, gry w dwa ognie, przeciąganie liny i wiele jeszcze innych. Często były to zabawy na świeżym powietrzu, które nie wymagały specjalistycznego sprzętu, a jedynie pomysłowości i chęci do wspólnej zabawy. Zabawy te rozwijały sprawność fizyczną, koordynację, zręczność oraz umiejętność współpracy w grupie. Podczas zajęć wychowania fizycznego w klasach 1-3 uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w zabawach ze śpiewem i ruchem ,,Ciuciubabka”, ,,Chodzi lisek”, ,,Stary niedźwiedź mocno śpi”, ,,Karuzela”, ,,Kółko
graniaste”, ,,Gąski, gąski do domu”, chętnie skakali na skakance, grali w Klasy, w Kolory, w Kółko i krzyżyk. Odbywały się też wyścigi kapsli, uproszczona szermierka, rzuty obręczą na kijek, kręcenie hula- hop. Dużym zainteresowaniem cieszyły się gry zespołowe w dwa ognie i berek ze swoimi różnymi odmianami. Pomimo upływu czasu zabawy naszych dziadków wciąż cieszą się dużym zainteresowaniem wśród uczniów. Współczesne zajęcia wychowania fizycznego mogą odwoływać się do tych tradycyjnych gier, by pokazać dzieciom, że ruch to nie tylko ćwiczenia na boisku, ale także radosna i integrująca zabawa. Przybliżenie uczniom zabaw sportowych naszych dziadków sprzyja kształtowaniu pozytywnego stosunku do aktywności fizycznej, rozwijaniu umiejętności społecznych oraz pielęgnowaniu rodzinnych i kulturowych tradycji.
To, co łączy przeszłość z teraźniejszością, to radość z ruchu i wspólnego spędzania czasu. Dzisiejsi uczniowie mogą korzystać z nowoczesnych obiektów i sprzętu sportowego, ale duch wspólnej zabawy pozostał ten sam. Warto pamiętać, że nie technologia, ale pomysłowość i chęć wspólnego działania są kluczem do udanej lekcji WF-u.
Świętując pół wieku historii naszej szkoły, oddajemy hołd nie tylko patronce Elizie Orzeszkowej, ale również wszystkim pokoleniom uczniów, których łączy szkolna przygoda — zarówno ta naukowa, jak i sportowa.
